จงรู้จักปลงให้เป็น เย็นให้ได้ ถือไว้ก็หนักวางมันลงบ้าง

 

ความสงบ พบได้เมื่อใจว่าง ปล่อยบ้างวางได้ ใจสุขยิ่งสงบเย็นเป็นได้ ไม่ยึดติด

1. หลายครั้งในชีวิตเรา ไม่อาจหวนคืนมาได้ เมื่อพล าดแล้วก็หมดโอาสไปทั้งชีวิต

2. ตอนที่อารมณ์ไม่ดีอย่าใช้คำพูดของเรา ป ร ะ ห า ร คนที่รักเรา

3. ถ้าคุณไม่ได้ ต า บ อ ด ก็อย่าเอาหู มาตัดสินคนอื่นมันไม่ ยุ ติ ธ ร รม

4. ศักดิ์ศรีเขา ซื้ อข า ย กันกิโลละเท่าไรทำไมเราต้องใส่ใจว่าคนอื่นเขาจะมองเราแบบไหน

5. สักวันคุณจะเข้าใจว่าการทำความดี ย ากกว่าการทำตัวให้ฉลาด ความฉลาดเรียนรู้ได้แต่ความดีต้องกล้าตัดสินใจทำ

6. มีผู้คนมากมายที่เดินผ่านเข้ามาในชีวิต เขาอาจไม่ได้อยู่กับคุณจนวันสุดท้าย แต่เขามาเพื่อให้บทเรียนกับคุณ

7. ตอนที่อยู่ด้วยกันเราทุกคนต่างมีความคิดว่า เวลายังมีอีกนาน ที่จริงแล้วชีวิตคนเราต่างหมดไปพร้อมกับการ ฉี ก ปฏิทินพบกันครั้งหนึ่งหมดไปครั้งนึง

8. ยอมรับในสิ่งที่เป็น เย็นได้กับสิ่งที่พบ จบได้กับสิ่งที่พล าด และฉลาดในการใช้ชีวิต

9. ห่างกันสักพัก เป็นคำที่อธิบายของความรักที่ใกล้จะเ หื อ ด ห ายไป

10. บางครั้งทั้งๆ ที่ให้อภัยเขาไปแล้ว แต่ใจยังไม่เป็นสุข นั่นเป็นเพราะว่าเราลืมให้อภัยตนเองไงล่ะ

11. คนเรามีเกิด ย่อมมีวันดับ ใช้ชีวิตให้คุ้มค่า และอย่าใช้ชีวิตแบบล้ า ง ผ ล า ญ คุณอาจไร้คู่ไร้ชื่อเสี ยงแต่อย่าไร้ซึ่งความดี

12. คนอื่นมองคุณว่าอย่างไร ช่างเขา คุณใช้ชีวิตอย่างไรมันก็ไม่เกี่ยวกับคนอื่น

13. ปัญหาทุกอย่างที่เกิดขึ้นสาเหตุนั้น มาจากตัวเราเองทั้งนั้น

14. ของที่ไม่อย ากได้ต่อให้มีราคาก็ไม่ต่างอะไรกับ ข ย ะ

15. พอโตเป็นผู้ใหญ่ กลับรู้สึกอาลัยหาวัยเด็ ก เพราะยิ่งรู้มากความสุขก็ยิ่งหายไป

16. เจ๋งจริงไม่ใช่อยู่ที่คุณรู้จักใครมากน้อยแค่ไหน แต่อยู่ที่เวลาคุณต ก อั บ มีใครสักกี่คนที่อย ากรู้จักคุณ

17. คนที่ไม่ต้องการคำอธิบายจากปากของคุณ เมื่อคุณอ้าปากคุณก็แพ้แล้ว

18. วางไม่ลงก็แบกไว้เสี ย ปลงไม่ได้ก็จำไว้ ทิ้งไม่ได้ก็รั้งไว้ รอให้จนถึงวันหนึ่งที่แบกไม่ไหวก็วางได้เอง จำไม่ได้ก็ปลงได้เอง รั้งไม่ไหวก็ต้องปล่อยไปเองนั่นแหละ

19. คนเรามักทำอะไร โ ง่ ๆ เสมอ เย็นชาต่อคนที่รักเรา เฝ้าใฝ่หาคนที่เย็นชาต่อเรา สุดท้ายเราเองนั่นแหละที่ต้องเจ็ บ