9 ข้อคิด ที่ต้องตระหนักถึง เมื่ออยู่ในช่วงอายุ 30 ปี

 

9 ข้อคิด ที่ต้องตระหนักถึง เมื่ออยู่ในช่วงอายุ 30 ปี

1 เริ่มต้นเก็บเงินได้แล้ว ก่อนที่มันจะสายเกินไป

เริ่มต้นวางแผนก ารเงินของตัวเอง และวางแผนชีวิตห ลังเกษียณได้แล้ว ตั้งแต่วันนี้เลย เรื่องการเงินมันไม่ใ ช่เรื่องตลกเลยใช่มั้ย ทุกวันนี้ต้องกินต้องใช้

ถ้ายังไม่ได้หายใจอ อกมาเป็นแบงก์ร้อย แบงก์พัน เรื่องนี้เราต้องดูแลให้ดี นอกจากนี้ พอจะสรุปเป็นข้อย่อยๆ ได้อีกว่า

– ให้ความสำคัญกับก ารใช้หนี้ที่มี ด อ กเบี้ยสูงให้เร็วที่สุด

– แยกเงินสำรองไว้ เผื่อกรณีฉุ ก เ ฉิ น เพราะเราไม่รู้หรอกว่า ในอนาคตเราจะเจอปัญหาแบบไหนบ้าง สุขภาพ การขึ้นโรงขึ้นศาล การหย่ าร้าง เรื่องธุรกิจ หรืออื่นๆ ที่ย ากจะคาดเดา

– อย่ าสุรุ่ยสุร่าย และอย่ าพึ่งซื้อรถ ซื้อบ้าน ถ้ายังไม่มีความสามารถพอ ที่จะจ่ายในอัตรา ด อ กเบี้ยของรายจ่ายพวกนั้น

– อย่ าลงทุนในสิ่งที่คุ ณยังไม่เข้าใจมันดีพอ ให้เก็บเงินก้อนเอาไว้ก่อน ศึกษาข้อมูลให้ละเอียด ก่อนลงมือทำ ธุรกิจอะไรก็ตาม อย่ าทำอะไรตามกระแส (จากสถิติธุรกิจร้านกาแฟ ที่คนนิยมเปิดในปัจจุบัน 9 ใน 10 ร้าน เจ๊งตั้งแต่ปีแรก)

2 ดูแลสุขภาพแบบจริงๆ จังๆ

ใจเราเนี่ยมันจะรู้สึกว่า ตัวเองอ่อนกว่าอายุจริง 10-15 ปี ในขณะที่สุภาพของเราอ ะไปเร็วกว่าที่เราคิดไว้มาก แล้วมันก็สังเกตถึงก ารเปลี่ยนแปลงของมันได้ย ากมาก

ไม่ใช่เพราะเรามองไม่เห็นนะ แต่เราไม่ยอมรับการเปลี่ย นแปลงเหล่านั้นต่างหาก บางคนกว่าจะรู้ตัว ก็กลับมาแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว

3 อย่ าไปเสียเวลากับคนที่ไม่ได้ใส่ใจคุณ

ให้เราหัดที่จะปฏิเสธ และพูดคำว่าไม่ออกไปบ้าง ถ้าต้องไปร่วมกิจกร รม หรือพบปะกับคน ที่สุดท้ายแล้วไม่ได้ทำให้ชีวิตเราดีขึ้น หลังจากดูแลสุขภ าพทางการเงิน สุขภาพของตัวเอง แล้วก็ต้องมาดูแลสุขภาพอารมณ์ หรือจิตใจของตัวเองด้วย

– ตอนอายุ 20 โลกของเราคือ การเปิดประสบการณ์ใหม่ๆ เรายึดติดกับการไ ด้รู้จักผู้คนมากมาย

– ตอนอายุ 30 โลกจะบอกกับเราว่า ความสัมพันธ์ที่ดีเนี่ยมันหาย ากนะ ฉะนั้นถ้าเจอแล้วมันไม่ดี ก็ไม่ต้องไปเสียเวล ากับใครสักคน ที่ไม่ได้นำพาให้ชีวิตเราดีขึ้น

– ตอนอายุ 40 คุณจะเริ่มบรรลุแล้วว่า แท้จริงแล้วมีเพียงครอบครัว คนที่รัก และเพื่อนสนิทเพียงไม่กี่คนเท่านั้น ที่พร้อมจะอยู๋เคียงข้างเราจริงๆ นอกนั้นเข้ามาเพื่อกอบโกยผลประโยชน์

อย่ าทนคนที่ปฏิบัติต่อคุณไม่ดี อย่ าทนพวกเขาด้วยเหตุผลทางการเงิน อย่ าทนพวกเขาด้วยเ หตุผลทางอารมณ์ อย่ าทนกับพวกเขาเพร าะเห็นแก่ความสะดวกเล็กๆ น้อยๆ ที่ไม่ได้สร้างประโยชน์อะไร

4 ดีกับคนที่เขาดีกับเราให้มาก

หลังจากที่เลือกค นที่ดีให้อยู่ในชีวิตแล้ว เราก็ควรที่จะรั ก ษ าเขาไว้ให้ดีด้วย ไม่ใช่ว่าเห็นใครดีด้วยแล้วได้ใจ ไปเอาเปรียบเขา ใครดีก็ต้องดีตอบ เพื่อรั ก ษ าคนดีๆ เหล่านั้นไว้ในชีวิตให้นานที่สุด

5 คุณทำทุกอย่ างไม่ได้หรอก

โฟกัสแค่สิ่งที่คุณทำได้ แล้วทำมันให้ดีก็พอ ทุกอย่ างในชีวิตคือการแลกเปลี่ยน คุณได้บางอย่ าง เพื่อเสียบางอย่ างไป คุณไม่มีทางได้มันไปทั้งหมด มันเป็นเรื่องที่คุณต้องยอมรับ

6 ไม่ต้องกลัวความเสี่ยงมากก็ได้

ช่วงอายุนี้มันยังเปลี่ ยนแปลงได้อยู่จริงๆ แล้วช่วงอายุ 30-40 เนี่ย เราควรจะมีอาชีพที่ปั กหลักแน่นอนแล้ว แต่มันก็ไม่ได้สายเกินไปที่จะเปลี่ยน เพราะสิ่งที่น่าเสียใจกว่านั้นก็คือ

เราใช้เวลาต่อจากนี้อีก 10 ปี อยู่กับสิ่งที่เราไม่ได้ชอบ จากวัน เป็นเดือน เป็นปี ลืมตามาอีกทีก็อายุ 50 แล้ว มาพบกับวิกฤติวัยกลางคน เพราะมันคือปัญหาที่เร าไม่ได้แก้ไขมันเมื่อ 10 ปีที่แล้ว

7 จงพัฒนาตัวเองอย่ างต่อเนื่อง

บางคนเลิกเรียนรู้สิ่งต่างๆ เมื่ออายุได้ 20 บางคนพอเข้าอายุ 30 ก็ยุ่งเกินไปที่จ ะพัฒนาตัวเอง แต่ถ้าคุณคือส่วนน้ อยที่พัฒนาตัวเอง และเรียนรู้อย่ างสม่ำเสมอ ทั้งด้านร่างกาย และจิตใจ

ช่วงอายุ 40 จะเป็นช่วงเวลาใหม่ ที่คุณจะมีความสุขกับมัน วอเรน บัฟเฟต เคยบอกไว้ว่า การลงทุนที่คุ้มค่าที่สุดคือ การศึกษาเรียนรู้ด้วยตัวเขาเอง เพราะเงินมาแล้วก็ไป ความสัมพันธ์มาแล้วก็ไป แต่ความรู้มันจะอ ยู่กับคุณตลอดไป

8 หยุดพิสูจน์ตัวเองในเส้นทางที่คนอื่นบอก

คนที่ประสบคว ามสำเร็จในชีวิตจริงๆ คือคนที่ทำงาน หรืออาชีพอะไรก็ได้ แล้วทำงานได้อย่ างมีประสิทธิภาพ และตรงตามความสามารถ ถึงเวลากินก็ได้กิน ถึงเวลานอนก็ได้นอน มีเวลาว่างไปเที่ยวบ้าง

มีเวลาออกกำลังกาย มีเวลาให้ครอบครัว มีเวลาอยู่กับเพื่อนๆ และตัวเอง คนที่สมดุลในทุกๆ เรื่อง ในแบบฉบับของตัวเอง และใช้ชีวิตอย่ างมีความสุข นั้นแหละคือคนที่ปร ะสบความสำเร็จอย่ างแท้จริง

9 รักตัวเอง

เคารพตัวเองให้มากๆ ทำอะไรเพื่อตัวเองในทุกๆ วัน ทำอะไรที่แตกต่างไปบ้าง สักเดือนละครั้ง ทำอะไรที่ยิ่งใหญ่บ้าง ปีละครั้งก็ดี

ลองถามตัวเองดูว่า อีก 5 ปี 10 ปี เรื่องที่เจอ ที่รู้สึกอยู่ตอนนี้ มันจะสำคัญเมื่อถึงเวลานั้นมั้ย ถ้าไม่ ใช้เวลามันแค่ไม่กี่นาที แล้วก็ปล่อยมันไปเถอะ

ขอขอบคุณที่มา Mark Manson, บันทึกนึกขึ้นได้, verrysmilejung