โลกนี้ไม่มีเรื่องบังเอิญ คนเราพบกัน เพราะวาสนาจากกัน เพราะโชคชะตา
โลกนี้ไม่มีเรื่องบังเอิญ คนเราพบกัน เพราะวาสนาจากกัน เพราะโชคชะตา
คนเราพบกัน เพราะ …วาสนา…จากกัน เพราะ …โชคชะตา…กลับมา เพราะ …พรหมลิขิต…
คนเราถ้าไร้วาสนาต่อกัน… ต่อให้เดินเจอกันทุกวัน ก็สวนกันอยู่ดี
ถ้ามีวาสนาต่อกัน… ต่อให้โลกกว้างเท่าไร ก็เดินมารู้จักกันอยู่ดี
อย่ า.. ยึดติดกับใจคนซึ่งเป็นสิ่งไม่แน่นอนอย่ า.. อ้อนวอนขอสิ่งใดมากไปกว่าการกระทำ
อย่ า.. ปล่อยชีวิตอันมีค่าเป็นไปตามยถาก ร ร มไม่ขอให้มีความรักตลอดไป เพราะมันเป็นไปไม่ได้
แต่เมื่อพบเจอความรัก ก็ขอให้รักแบบมีสติไม่เร่งร้อนไปกับความรักที่เจอ ขอให้ใช้เวลาเรียนรู้
ทุกคนต้องประสบพบเจอความผิดหวัง เพราะ มันคือสัจธรรม
ได้มา.. ไม่ยึดติด เสียไป.. ไม่เศร้าโศกทุกอย่ างในโลก เป็นของชั่วคราว..
ทำบุญกับพระทุกแห่งหน ต้องไม่ลืม..พระที่บ้าน“พ่อแม่” เรานี่แหละ อย่ ามองข้ามไป…
ชีวิต..ในสังสารวัฏ มีแต่ “บุญ” กับ “บาป” เท่านั้นถ้าสั่งสมบุญ.. ชีวิตก็ รุ่งเรือง..
ถ้าสั่งสมบาป.. ชีวิตก็ ร่วงโรย..รูปงามไม่นาน ก็ เหี่ยวย่น..
ทรัพย์สมบัติไม่นาน ก็ เสื่อมลาย..บุญสมบัติจะ คงอยู่.. ตลอดไป
จงอย่ าคอย “โชคชะตา” เพราะมัน “ไม่มีขา”จงรีบทำสิ่งดีๆ กับคนที่เรารักก่อนไม่มีโอกาสได้ทำ
จงทำให้คนที่เรารักมีความสุข ก่อนที่จะไม่มีเวลาโลกมนุษย์ไม่ได้วุ่นวาย…
ใจเราต่างหากที่วุ่นวาย“ทุกข์” มีไว้ให้ “เห็น” ไม่มีไว้ให้ “เป็น”
ที่มา : bitcoretech
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น